Żaba moczarowa - Rana arvalis: artykuł nr 2262
2006-04-10 18:13:55
Samiec żaby moczarowej (Rana arvalis) - jako jedyny wśród płazów - chcąc przypodobać się potencjalnym partnerkom, zmienia ubarwienie skóry na intensywnie niebieskie. Około 300 takich wystrojonych na niebiesko samców pojawiło się właśnie na obrzeżach Ostrowa Wlkp. "O tej porze Rana arvalis jest jednym z pierwszych godujących płazów" - mówi lider Ogólnopolskiego Towarzystwa Ochrony Ptaków w południowej Wielkopolsce, przyrodnik Paweł Dolata.
"Ich zaloty trwają bardzo krótko, ale sama zmiana barw odbywająca się tylko w tym okresie i tzw. ampleksus (połączenie z samicą) kosztuje samców sporo energii" - dodaje.
Żaby moczarowe trudno zauważyć w okresie godowym, ponieważ wchodzą wtedy do wody. Po pojawieniu się kijanek i przeobrażeniu się ich w małe żabki, dorosłe osobniki wracają na bagna, moczary i inne otwarte podmokłe siedliska. Podobnie jak wszystkie płazy, rana arvalis jest jednym z najbardziej zagrożonych wyginięciem. "Jest bardzo wrażliwa, musi mieć bardzo czyste środowisko" - podkreśla Dolata.
Żaby moczarowe osiągają długość od 4 do 8 cm. Jedna żaba może złożyć w kłębie od 800 do 2800 jaj. Przeobrażone osobniki pojawiają się w połowie czerwca.
W Jaskółkach, położonych niedaleko Ostrowa Wlkp. w ogrodzie prof. PAN Leszka Bergera mieszka ponad setka "dzieci słońca", czyli żab. Profesor hoduje je i bada w specjalnych basenach. Ponad 80-letni uczony zajmuje się swoimi ulubieńcami praktycznie całe życie. Na ich temat wydał ponad 100 publikacji i kilka książek. Jest niewątpliwie jednym z największych w świecie "żabich autorytetów". Atrakcją jego ogrodu są od 2004 roku żaby... albinosy.
"W świecie nauki wzbudzają wielkie zainteresowanie" - mówi prof. Berger.
"To właśnie żaby, ze względu na szczególne właściwości fizjologiczne (przepuszczalna skóra) i ekologiczne, są doskonałym wskaźnikiem zanieczyszczenia środowiska" - zaznacza prof. Berger.
Dzięki uprzejmości: PAP Nauka w Polsce