prof. Andrzej Sczeklik uhonorowany doktoratem honoris causa UJ: artykuł nr 6044
2008-12-17 12:50:39 Ciekawostki
Senat Uniwersytetu Jagiellońskiego postanowił przyznać prof. Andrzejowi Szczeklikowi doktorat honoris causa Uniwersytetu Jagiellońskiemu.
Doktorat honoris causa przyznano w szczególności za:
- opracowanie teorii powstania i rozwoju tzw. astmy aspirynowej;
- opracowanie nowego modelu i metody badania trombinogenezy we krwi i wykazanie przy jej użyciu swoistych zaburzeń krzepnięcia krwi w chorobach z kręgu miażdżycy tętnic;
- pierwsze podanie prostacykliny człowiekowi, opisanie jej działania na ustrój ludzki i wprowadzenie jej do terapii;
- odkrycie polimorfizmu genetycznego syntazy LTC4 - kluczowego enzymu w biosyntezie leukocytów;
- wykrycie wspólnych zaburzeń metabolicznych kwasu arachidonowego w astmie i pokrzywce z nadwrażliwością na aspirynę;
- opis naturalnego przebiegu, sposobów rozpoznawania i leczenia astmy aspirynowej.
Andrzej Szczeklik, Kierownik II Katedry i Kliniki Chorób Wewnętrznych UJ otrzymuje 21 VI doktorat honoris causa Akademii Medycznej w Warszawie. Urodzony w Krakowie 29 lipca 1938 roku, tutaj ukończył Średnią Szkołę Muzyczną i wydział lekarski AM. Kształcenie podyplomowe kontynuował w Uniwersytetach w Stanach Zjednoczonych i w Szwecji. Doktoryzował się i habilitował we Wrocławiu. Od stycznia 1972 objął kierownictwo Kliniki AM w Krakowie. W latach 1990-93 rektor Akademii Medycznej w Krakowie, doprowadził do powrotu wydziałów medycznych do Uniwersytetu Jagiellońskiego. Jego zainteresowania badawcze skupiają się wokół chorób serca i płuc. W 1975 roku przedstawił teorię rozwoju częstej postaci astmy, tzw. aspirynowej, która została udowodniona w następnych latach i powszechnie przyjęta. W 1976 r. wstrzyknął po raz pierwszy na świecie prostacyklinę sobie i swoim kolegom, opisał jej działanie na ustrój ludzki i wprowadził do leczenia chorób tętnic. W roku 1997 uzyskał I nagrodę czasopisma Lancet za odkrycie podłoża genetycznego astmy oskrzelowej, w 1998 - Royal College of Physicians w Londynie przyznało mu członkostwo honorowe za odkrycie zaburzeń krzepnięcia krwi w chorobach serca. W tym samym roku uzyskał główną nagrodę Fundacji na Rzecz Nauki Polskiej i został wybrany - wraz z X Józefem Tischnerem - Krakowianinem Roku. W 2001 roku wyróżniony I nagrodą Amerykańskiej Akademii Alergii Astmy i Immunologii. W 1991 r. wygrał duży konkurs międzynarodowy na badania naukowe, ogłoszony przez Komisję Nauk Wspólnoty Europejskiej, a za uzyskane środki, wsparte następnie hojnie przez Rząd Flandrii i Rząd Polski - wyremontował od podstaw budynek szpitalny który zajmuje II Katedra Chorób Wewnętrznych i zbudował nowe, 5-piętrowe skrzydło kliniczne, nowe laboratoria badawcze i zaplecze dydaktyczne - stwarzając jeden z najnowocześniejszych ośrodków interny i genetyki medycznej w Europie. Autor ok. 600 prac, w większości publikowanych w czasopismach międzynarodowych, a także kilku monografii i podręczników publikowanych m.in. w USA, Wielkiej Brytanii i Francji. Członek Papieskiej Akademii Nauk, członek PAU, PAN oraz innych towarzystw naukowych. Doktorat h.c. AM we Wrocławiu, Warszawie Katowicach i Łodzi. Jest żonaty, ma dwóch synów i córkę.